Column: Een dammer in Frankrijk

Hoewel Frankrijk lange tijd toonaangevend is geweest in de internationale damwereld, en de franse taal nog steeds een van de voertalen is binnen de FMJD, zijn er betrekkelijk weinig dammers uit dit land die het aandurfden om een bezoek te brengen aan een Brunssumtoernooi. Natuurlijk, ze waren er wel, maar toch in heel beperkte mate. Enkele jaren geleden waren vader en dochter Arendo bij ons te gast. Jean Plantin, de secretaris van de FMJD, was ooit in Brunssum, samen met zijn zoon, maar vaste deelnemers uit dit land heeft Brunssum nooit mogen begroeten. Misschien komt er vanaf 2009 een kentering, want dit jaar is Frankrijk weer vertegenwoordigd.

Stephane Bochaton is dit jaar nl. een van de vele deelnemers in ons toernooi die in het bezit zijn van een niet-Nederlands paspoort. De jonge Fransman is dit jaar voor het eerst in Brunssum, voor het eerst ook in Nederland. Hij woont in Thonon-les-Bains, een stad ergens in de Franse Alpen. Voor de Tour de Franceliefhebbers heeft deze stad een bekende uitstraling want ooit passeerden hier Nederlandse renners als eerste de finishlijn. Echte wielerfanaten weten dat het gaat om Jos Hinsen die in 1955 hier de etappe won en over Jan Jansen die dit huzarenstukje in 1964 leverde.

Stephane damt bij een plaatselijke damvereniging, dat kan haast niet missen, hij is naar eigen zeggen een aardige middenmooter bij zijn club, St Eusebe geheten. Eerder dit jaar maakte hij zijn internationaal debuut, hij was van de partij in Salou, en ongetwijfeld lopen in Brunssum dammers rond die toen tegen hem hebben gespeeld.

Over zijn verrichtingen in Brunssum is de donkerharige Fransman nog niet echt tevreden. Zijn score tot nu toe, 5 uit 7, past misschien wel bij zijn speelsterkte, maar hij is juist naar Brunssum gekomen om wedstrijdritme op te doen, en daar hoort volgens hem het pakken van punten ook bij.

Het was de bedoeling dat hij dit jaar met een collega-dammer naar Brunssum zou reizen, maar een plotselinge ziekenhuisopname verhinderde vlak voor vertrek uit Frankrijk het gezamenlijke uitstapje naar Nederland. De trip naar Brunssum heeft trouwens voor hem nogal wat voeten in de aarde gehad. Via Parijs, Brussel belandde hij na veel omzwervingen op tijd in Brunssum, maar een extra overnachting in Brussel was noodzakelijk. Verkeken op de afstand, of op de (beperkte) mogelijkheden van openbaar vervoer?

Hij is erg te spreken over het toernooi, de vele deelnemers, hij is zeer content over de organisatie, maar hij vindt het jammer dat hij een vreemde taal (engels dus) moet gebruiken om zich te kunnen uiten. Maar ook bij een Fransman werkt het handen- en voetenwerk als medium uitstekend.

Stephane is onder de indruk van Brunssum als stad. Hij vindt dat er veel te beleven valt (en dat bedoelt hij het uitgaansleven op vrijdag en zaterdag) en hij is vastbesloten om het niet bij een eenmalig optreden in ons land te laten. Hij weet nu in iedere geval waar Brunssum ergens ligt. Dat probleem is dus al overwonnen. We zien hem graag een volgend jaar terug in ons toernooi.