Tweede ronde vol verrassingen

Een van de opmerkelijke voordelen van een toernooi dat gespeeld wordt volgens het Zwitsers systeem ten opzichte van een traditioneel rondtoernooi, is, dat het, zeker in de eerste ronden, vaak met geen mogelijkheid te zeggen valt, welke mensen door het computerprogramma als tegenstanders aan elkaar worden gekoppeld. Een overwinning in de openingsronde betekent dat je in de volgende ronde een tegenstander treft die ook het toernooi winnend is begonnen, maar verder valt er van je tegenstander niets te zeggen. Het lotnummer speelt ongemerkt zelfs mee in de keuze die de computer maakt. Dat maakt het voor de indeling van de speelzaal alleen maar aantrekkelijker

De favorieten voor de hoofdprijs hebben hun favorietenrol vandaag moeten waarmaken.

Zo moest Erno Prosman, drievoudig winnaar in Brunssum, de degens kruisen met Bert Habets. De in Kerkrade geboren Ijsselsteiner liet zich niet zonder meer van het bord drukken, maar hij vond na de partij dat Prosman toch een maatje te groot voor hem was.

Voor degenen die deze Habets niet meer kennen: Bert is de zoon van Wiel Habets, de vroegere voorzitter van het roemruchte VOS en lange tijd ook van de Limburgse Dambond en Bert zelve kwam eind jaren zestig enkele seizoenen samen met uw webmaster uit voor het roemruchte Euskopos uit Rolduc. En wie Euskopos Rolduc zegt denkt met weemoed terug aan wijlen Frans Klein en de Jeugddamdagen Rolduc waar de destijds nog zeer jeugdige Ton Sijbrands en Harm Wiersma hun eerste damsimultaansceances gaven en daardoor de attractie van de dag werden. Historie, maar leuk om nog eens aan terug te denken.

Terug naar Brunssum 2006.

Aan de topborden zorgde Arjen de Mooij voor een regelrechte verrassing. Hij speelde een knappe partij tegen grootmeester Alexander Schwarzman, liet zich niet intimideren door de faam van zijn tegenstander en sleepte zowaar een remise uit het vuur. Dat hij na afloop van de strijd glunderde laat zich begrijpen.

Jean-Marc Ndjofang maakte het Juul Meesters, de plaatselijke favoriet zullen we maar zeggen, al vanaf de opening moeilijk. De nestor uit het deelnemersveld kon met opgeheven hoofd het strijdtoneel verlaten, ondanks het feit dat de punten naar de man uit Kameroen gingen.

John Lewkowicz, de Limburger met de hoogste rating, ligt op schema, zoals we dat maar zullen noemen. Tegen jeugdspeler Kasper Heijnen hoefde hij niet tot het uiterste te gaan om de winst veilig te stellen.

Bij het selekte groepje dat na de tweede ronde het maximale aantal punten scoorde behoort ook Zeeuwse Rianka Rentmeester. Zij troefde Brabander Fons Huijbrechts combinatief af. Jeroen Stolwijk, vorig jaar startend met 6 uit 3 en uiteindelijk op een +1-score eindigend, pakte ook in ronde 2 de beide punten. Nu werd Werner Heunen zijn slachtoffer.

Och, zo werden er allerlei reputaties aangetast. In tegenstelling tot gisteren waren de partijen aan de hoogste borden, laten we zeggen de onderlinge duels tussen de mensen die in de eerste ronde hun partij gewonnen hebben, relatief snel uit. Relatief betekent hier een speeltijd van een uur of vier dat wel natuurlijk.

Zo mocht PLDB-voorzitter Bert Verton het opnemen tegen de zeer jeugdige jeugdspeler Sandeep Gahar. Mocht Verton al vroeg met zijn gedachten bij de pils hebben gezeten, hij moest zweten vooraleer hij het gerstenat mocht proeven.

Zo heeft iedere partij een verhaal, soms doorverteld, soms zelfs opgeschreven, maar meestal alleen beleefd door de betrokken spelers.

De langste partij van de dag kwam op naam van Ruud de Kooter en Nadine van Tiel. In een stand van 4 om 2 met beider vlag in het derde speeluur (!) op vallen was het niet voor elke toeschouwer even duidelijk of de stelling nu gewonnen was of dat er remisevarianten konden worden ontdekt. Toen de vlag van Nadine viel, kon zij met haar dam en ene schijf, haar tegenstander gelukwensen. Beide spelers waren het er snel over eens dat de partij ergens remise was geweest. Die "ergens'' deed me meteen denken aan wijlen Piet Cornelissen, die bij een twijfelachtige stelling altijd wel "ergens" een betere voortzetting had kunnen doen. Och ja.

Morgen wacht ronde 3.