Terugblik op ronde 3

De tijd waarin de grootmeesters de zomertoernooien volledig beheersten ligt intussen achter ons. Natuurlijk zullen de toppers aan het einde van het toernooi de hogere posities op de ranglijst innemen, maar wanneer het speelschema er voor zorgt dat dammers van naam elkaar vroeg in het toernooi als tegenstanders treffen, is het bijna zeker dat de topspelers doelbewust even een stapje terug doen, anders gezegd: even genoegen nemen met een eenvoudige puntendeling om in de ronden daarna dit tijdelijke verlies met rente terug te verdienen.

Dit patroon heeft ook positieve kanten. Immers de ranglijst verlangt nu eenmaal dat er na elke ronde iemand op de plaatsen één, twee, drie enz. moet staan.

In Brunssum doet zich nu het, misschien wel unieke, feit voor dat Wil jansen, de tachtigjarige debutant in het toernooi (!!), na drie ronden een van de vier leiders is geworden met een maximale score van 6 uit 3. Dat hij op die toppositie gezelschap heeft van de MF's Martijn van Gortel en Andrej Moiseev en van een dammer uit damland Friesland, Jan van Dijk, zal de nestor uit het deelnemersveld, effetjes niet deren. Tenminste één dag mag hij ervan genieten met de allerbesten mee te kunnen en dat alleen al is een felicitatie waard.

Overigens hoefde Wil vandaag echt niet tot het uiterste te gaan. Jeroen Huskens was zo vriendelijk zich al na welgeteld zeven zetten te laten slachtofferen door middel van een rasecht Zetje van Lochtenberg , een slagwending die in elk beginnersboekje voorkomt. Nog 15 zetten werd er doorgespeeld, tegen beter weten in natuurlijk, waarna een tweede combinatie, nu naar de damlijn, de nekslag vormde. Nog capituleerde zijn tegenstander niet, want er volgden nog een zeven doelloze zetten voordat de spelers elkaar de hand drukten.

Achter de kopgroep van vier damers met de maximale tussenscore volgt een groep van elf vijfpunters. Opvallend in deze groep is de positie van Maurice Koopmanschap, die met een rating van ronde de 850 van een heel ander kaliber is dan spelers als de grootmeesters Kalmakov en Bulatov, Harmsma (1417), Sekongo (1334) en Stempher (1325) om er enkele uit te lichten. Een dergelijke verrassing behoort tot de charme van de zomertoernooien: dammers die ineens ver boven hun normale kunnen uitstijgen. Wie weet hoever de ster van de speler van SNA Heerhugowaard in dit toernooi nog gaat rijzen.

Later meer.