Column: Groep achtervolgers groeit

Ronde zes, hier en daar slaat de vermoeidheid toe, de sterren van de eerste ronde krijgen het moeilijker of verliezen zelfs hun eerste partij en de toppers nemen het heft steviger in handen. De beslissende fase staat voor de deur het is aan alles merkbaar niet in de laatste plaats aan de spannende paringen.
Waar het de eerste dagen nog vaak snel ging is het nu lang wachten op de eerste beslissingen.
Als er nog geen partijen binnenkomen is er tijd voor de organisatie om andere dingen te doen, printjes maken van het gastenboek van de toernooisite is leuk en laat zien dat het thuisfront volop meeleeft met de spelers. De ranglijst aller tijden leert ons dat Juul Meesters record deelnemer is met 20 toernooien en nu dus zijn 21e!. De meeste punten scoorde overigens Peter Schellekens 196 in 18 toernooien maar dit jaar is hij er niet bij.
Van de top tien deelnemers (in een lijst van haast 800 dammers) zijn er ook dit jaar weer vijf actief. Behalve Juul Meesters zijn dat Eggens, van Bokhoven, Heusdens en Velraeds.

Als dan toch de partijen beginnen binnen te komen blijkt dat diezelfde Juul Meesters zijn derde nederlaag op rij heeft moeten accepteren, wordt het dan toch langzaam te moeilijk voor Juul?
Voor het damesklassement doen Michelle Roumans en Sarah Rijgersberg goede zaken ze lopen met winst uit op de concurrentie.
Erwin Heunen, Jesse Bos en Wim Winter sluipen na hun dramatische start langzaam naar boven met winsten tegen resp. Coolen, Maertzdorf en Zijlema.

Dat Willie Maertzdorf verliest past in het rijtje van goede starters die deze ronde hard op hun nummer werden gezet door eerste nederlagen, behalve Maertzdorf gingen ook Feroz Amirkhan, Pierre Lacroix en Piet Moerenhout onderuit.
Hun plaats wordt ingenomen door Fons Huybrechts, Theo Dijkstra, en Limburgse troef Gijs Schoenmakers die te sterk bleek voor Lacroix.
Jurgen Tholel een opmerkelijke verschijning in de toernooizaal is opeens ook in de top van het klassement verschenen, zijn overwinning op van de Weerdhof maakt indruk.
Martijn van Gortel en Bert Woolschot hielden elkaar in evenwicht en houden zo stand in de top van het klassement. Hetzelfde kan gezegd worden van Arendo en Koopmanschap.

De vier toppers van het toernooi zaten tegen elkaar deze middag en zorgden voor mooie strijd. Andrey Kalmakov tegen Laurent Nicault was een zeer secure partij waarover de meningen achteraf uiteen liepen. Het beste van het spel had zonder twijfel Nicault maar ook Kalmakov speelde vol op de winst, remise was misschien wel de terechte uitslag.
Anders bij Ndjofang tegen Heusdens, als ik dit schrijf zit Jean-Marc tegenover mij nog steeds met zijn hoofd te schudden vanwege de gemiste kans. Een prachtige kans bleef door tijdnood onbenut. Direct na de 50 zet wist hij het al maar het was te laat en als dan na afloop bij analyse blijkt dat het werkelijk perfect gepast zou hebben is het heel zuur, Ron is heel goed weg gekomen.
Harm Wiersma zocht nog even met Ndjofang naar varianten maar werkelijk alles bleek uit. Troostende woorden van omstanders maakte de pijn voor de titelverdediger alleen maar erger.