Column: Jean-Marc zegeviert!

Jean-Marc zegeviert!

Brunssum 2004 is weer voorbij. Het was een hartstikke leuk, maar vooral gezellig, toernooi. Dat de winnaar Jean-Marc Ndjofang is, zal weinig mensen verbazen.
Maar, ook dit jaar weer een Limburger op de tweede plaats! Brion Koullen speelde een oerdegelijk toernooi en kwam, na twee salonremises in de laatste twee rondes mooi op het podium.
Daouda Diakité completeert het internationale podium. De Malinees maakte een goede indruk, en begint maandag al aan het toernooi in Goes.

Jeugdwereldkampioen Boudewijn Derkx draaide ook lang mee op de bovenste drie plaatsen, maar moet met vijf SB-punten minder dan Diakité genoegen nemen met plaats vier.
Ook Michiel Kloosterziel, die vijfde werd zorgt ervoor dat de gemiddelde leeftijd in de top omlaag gaat,

Natuurlijk kan ik wel iedereen gaan opsommen met plaats, weerstandspunten enzovoort, maar ik hou het erop nog wat verrassende klasseringen te vermelden!
Patrick Stork speelde een degelijk toernooi, en kon door middel van drie punten in de laatste twee ronden een veertiende plaats voor zich opeisen. Hetzelfde geldt voor Gert-Jan Hoeve, hij kreeg te maken met veel zware tegenstanders als Ndjofang, Derkx en Schotanus, maar wist netjes stand te houden en werd vijftiende.
Liefst zes junioren wisten een plek in de top twintig te behalen.

Dan de Limburgers, want daar gaat het voor de meeste lezers van dit stukje toch om!
Brion Koullen werd dus sterk tweede, en tweeëntwintigste werd Peter Schellekens ook een speler van Raes Maastricht. Hij startte slapjes maar ging gaandeweg steeds beter spelen, en wist in de laatste ronde tegen Matthijs van den Akker een leuk eindspel in elkaar te flansen.

Hoogste tienpunter en tevens derde Limburger werd Rudi Claes, op de voet gevolgd door Martijn van Gortel (1 weerstandspunt minder).

De volgende colonne Limburgers hebben ‘slechts’ hun gemiddelde gehaald. Dieter van Gortel, Marius Coolen (speelden een tijdje bovenin mee), Andy Damen, Juul Meesters, Gijs Schoenmakers, die trouwens pas laat op stoom kwam en Randy Cardozo

Met –1 vinden we als elfde Limburger Jan Heijnen, die zijn doel (negen uit negen) net niet kon waarmaken. Wel teleurstellend, en ook met een –1 score: Valère Hermans en Bert Verton.

Piet Moerenhout, die een tijd bovenin meedraaide, na een score van 4 uit 2, eindigde met slechts zeven schamele puntjes.

Berth Nieling met zes, Johan Willems met vijf, en Willem Verhoef met vier sluiten de rij van liefst zeventien Limburgers. Een redelijk goede afvaardiging, en dat nog wel zonder cracks als Willy Okrogelnik en Harry Velraeds.

Natuurlijk is er veel meer gebeurd dan alleen wat saaie dampotten.
Zo liep Theo Meurs gedurende het toernooi met zijn haar in alle kleuren van de regenboog rond, en ging een telefoon van een bepaald persoon liefst twee keer af!

Er werd natuurlijk ook veel gedronken! Soms zelfs té veel. Dat de alcohol dan soms lastig in je maag te houden is ervaarde ook één deelnemer.

Ikzelf vond het toernooi alweer zeer geslaagd, hoewel ik mijn belofte om de camping te bezoeken niet waar heb kunnen maken..
Zo, verwerkte ik in mijn columns ook nog prijsvragen, waarop ik redelijke respons heb gekregen.
Stijn Tuytel als gast is ook zeker niet ongezellig, de strakke acties volgden elkaar in hoog tempo op!

Daarnaast bezochten we ook twee voetbalwedstrijden van Fortuna Sittard, die Fortuna prompt won.

Hopelijk heeft u mijn columns met plezier gelezen, ik kreeg diverse reacties, overwegend positief, dus als het mag, doe ik het volgend jaar met plezier nog eens.
Rest mij nog te zeggen..

Tot augustus 2005!