Column: Perikelen op de openingsdag

Vandaag is in de traditioneel oergezellige sfeer het toernooi van start gegaan. Toch heb ik deze keer wat mensen horen klagen. In de eerste plaats over de hitte. Ging het vorig jaar de eerste dagen nog redelijk, nu vond ik het inderdaad al akelig warm in de speelzaal. En met de verwachtingen voor de komende week met temperaturen van 30+ voorspelt dat menige zweetdruppel.

Ook hoorde ik wat geklaag over het ontbreken van aansprekende namen op de deelnemerslijst. Waar zijn bijvoorbeeld Schwartzman en Samb? De komst op het laatste moment van een Jean-Marc Ndjofang maakt natuurlijk wel wat goed. Helaas ontbreken ook enkele Limburgse standaarddeelnemers zoals Harry Velraeds en John Lewkowicz.

Naast het tarief voor de koffie hoorde ik ook wat kritische geluiden over de dispensatie voor Pim Meurs, die vanwege zijn EK-verplichtingen pas vanaf de vierde ronde schijnt deel te nemen. Tja, hoever moet je als organisatie in dit soort zaken gaan, voor wie doe je zoiets wel en voor wie niet?
Mij persoonlijk maakt het niet veel uit, maar ik begrijp de bezwaren van sommigen.

Waar ik in ieder geval niemand over hoorde klagen was de uiterst flitsende openingstoespraak van de toernooidirecteur. Voordat ik überhaupt in de gaten had dat de gebruikelijke tafel met stropdassen deze keer ontbrak, werden we door Bram al naar de speelzaal gedirigeerd. Niks geen hotemetoten, Piet Kole doet gewoon de eerste zet, en vooruit: dammen met zijn allen.

Zoals Peter Frans Koops tegen J. Meesters bijvoorbeeld, want die naam had Frans Peter toch echt op zijn notatiebiljet geschreven, hoewel zijn tegenstander een zeer grote gelijkenis vertoonde met Ernst Witjes. Naar verluidt komt Juul echter pas vanaf ronde 3 in actie.
En wees eerlijk, maakt dat het dammen in Brunssum juist niet leuk, dat dit zo allemaal gewoon kan...