Column: Verlies

Vandaag verloor ik, nu sta ik weer op mijn gemiddelde, 6 uit 6. En aangezien er nog maar twee ronden gespeeld gaan worden moet ik dus nog de twee resterende wedstrijden gaan winnen om op mijn doelstelling van +2 te komen.
Ik baalde wel van mijn verlies maar zo erg als twee ronden geleden is het niet, toen was ik duidelijk pissig op mijzelf na een partij van 6 uur tegen nu mede-koploper Laurent Nicault, ik verloor een 4 om 2 eindspel. Nu vandaag werd ik heel geleidelijk aan naar de slachtbank geleid door Sergei
Kalinov. Ik werd niet echt kwaad.
Randy Cardozo verloor van Eep van Manen en verwerkte zijn verlies heel anders. Zijn notatiebiljet doorscheurend schudde hij zijn hoofd flink heen en weer, om vervolgens (zoals gewoonlijk) enkele malen te roepen dat hij stopt met dammen.
Dan zijn er ook nog mensen zoals Paul Stevelmans die al lachend aan mij verteld dat hij alwéér in een zetje getippeld is. Of iemand als Toon Pillich die gewoon rustig zijn verdriet verwerkt en mij uitlegt wat hij verkeerd deed. En iemand als Johan Willems die kan zijn lach bijna niet inhouden als hij erachter komt dat hij met een schijf voor in een simpel eindspeltucje loopt. Een geruststelling voor iedereen die met enige regelmaat verliest, er is meer in het leven dan een enkel spelletje dam!