De romanfiguur Buikje, door Nicolaas Beets bijna twee eeuwen geleden ten tonele gevoerd in zijn onvolprezen werkje 'Camera obscura' kon erover meepraten. In het hoofdstuk 'Hoe warm het was en hoe ver' gaat de karakterfiguur Buikje puffend en steunend op bezoek bij een vroegere studievriend, terwijl de koperen ploert aan het uitspansel buitengewoon fel uithaalt en de arme stervelingen op die manier de stuipen op het lijf jaagt met zijn felle stralen.
Zo ongeveer, maar dan zonder loopbewegingen en met de zon ergens buiten het gezichtsveld, vergaat het de deelnemers aan Brunssum Open 2003. Het is elke dag warm, sterker nog, het wordt met de dag warmer. Vraag dan ook een willekeurige groep deelnemers naar een aantal kenmerken waarover de moderne dammer moet beschikken, en je hoort, naast de algemene kenmerken die bij de denksporten horen, begrippen als stressbestendigheid, koelbloedigheid, warmtebestendigheid en meer kreten die op de een of andere manier iets met klimatologische omstandigheden te maken hebben.
Dammen en literatuur: ze hebben op de een of andere manier iets met elkaar gemeen.
En temidden van dat alles gaan de 106 overgebleven deelnemers aan Brunssum Open 2003 onverdroten verder in hun strijd op een zo goed mogelijk resultaat. De meesten van hen zullen de hoop op de toernooizege intussen als een niet te realiseren ideaal onder ogen zien, als ze dat al niet voorafgaand aan het toernooi deden.
Bert Verton bv. geeft in zijn column na de tweede ronde aan dat hij met de drie verliespunten die hij op dat moment heeft, nog steeds aanspraken kan maken op de toernooi-overwinning. Daar zit een bron van realisme in natuurlijk, want was het niet wijlen Jan Scheijen die ik ooit hoorde zeggen: zolang je nog over twee schijven beschikt, kun je de partij nog naar je toetrekken. En Bert restten op dat moment nog zeven partijen, in het meest gunstige geval goed voor veertien punten, en die gevoegd bij het ene punt dat hij al had vergaard zou hem met 15 uit 9 best kansrijk voor plek één maken. Een vorm van logica waar niemand omheen kan.
Dammen en wetenschap. Ook die twee hebben iets met elkaar gemeen.
De eerlijkheid gebiedt echter vast te stellen dat de strijd op de eerste plaats na de winsten van Schwarzman, Kalmakov en Kostionov wel haast zeker een Russische aangelegenheid zal worden.
Of zouden mannen als Anton Schotanus - still going strong - of de Franse revelatie Laurent Nicault zich nog kunnen gaan mengen in de strijd om de hoogste eer? Dat zou voor de spanning in het toernooi heel erg goed zijn natuurlijk. Heel verrassend zijn tot nu toe de prachtige optredens van de jeugdspelers Joost Verplak en Hin Wong. Deze twee nationale talenten laten tot nu toe hun stem heel krachtig horen, overigens ligt in hun optreden het zoveelste bewijs dat een gedegen training of opleiding ook bij denksporters tot goede resultaten leidt.
Hoewel even uit de direkte top verdwenen zullen ook mannen als Erwin Heunen, Niek Kuyvenhoven en Mark Deurloo de komende dagen beslist nog van zich doen horen. Dat zullen ook Frank Teer, Daniel Merkus en Bart de Vos wel van plan zijn. En temidden van deze subtoppers treffen we ook Henk Stoop aan, de man die vijfentwintig jaar geleden als kraamheer aan de wieg stond van wat nu een internationaal gebeuren is geworden.
En dan volgt een grote groep van maar liefst 29 personen die op dit moment kan bogen op een +1 score. Over kanshebbers gesproken.
Laten we de ontwikkelingen de komende dagen nauwgezet blijven volgen.
Genoeg gepeinsd en overwogen. Tot slot even een stapje naar het echte damgeweld.
In de tweede ronde toverde Martin van Dijk een heuse zesklapper uit zijn hoed. De partij vergde in totaal slechts 57 minuten. De diagramstand geeft het beslissende fragment in de partij weer.
15. 14-19 ??
16.41-37 19x39
17.44x33 23x34
18.27-22 17x39
19.26x17 12x21
20.38-33 39x28
21.32x 5
Afgezien van het te grijpgrage gedrag van de zwartspeler dat meteen de inleiding vormt voor de vernietigende eindslag, alles bijelkaar genomen voor de witspeler een oogstrelende manier om een volle winst te pakken. Zo'n kans krijg je niet elke dag, zal hij wel gedacht hebben, maar als de gelegenheid zich eens voordoet, zal ik die kans met beide handen aangrijpen. En als we het hebben over dammen en wetenschap: een verrijking voor het damspel is deze slagwending overigens niet, maar zodra je er ook maar één keer in je damloopbaan mee geslachtofferd bent vergeet je het typezetje nooit meer. Met andere woorden: tegen Alex Boxum hoef je niet meer op dit slagzetje te spelen. Hij heeft in ieder geval weer een nieuw combinatie geleerd.
Column: Dammen, literatuur en wetenschap
Door: Jac Hannen
Geplaatst op 05-08-2003
Geplaatst op 05-08-2003
- Meer nieuws
- 06-08-2003: Column: Hilariteit
- 06-08-2003: Column: Over de Helft!
- 05-08-2003: Dammers geschokt: Frans Kalsbeek overleden
- 05-08-2003: Cherbourg France
- 05-08-2003: Column: Dammen, literatuur en wetenschap
- 05-08-2003: De Vaste Zet aktief in berichtgeving rond Brunssum
- 04-08-2003: Column: Talent
- 04-08-2003: Me intere aprender a jugar damas
- 04-08-2003: Column: Wonderschone nederlaag
- 04-08-2003: Column: Russen maken de dienst uit
- Nieuwsarchief