Pittige duels in de luwte

De verrichtingen van de mensen in de bovenste regionen van het klassement zijn op deze website voldoende gememoreerd onder de kop Nieuws. Daarover ga ik het dus niet hebben.

De eerlijkheid gebiedt ons om, zeker vandaag, eens extra aandacht te besteden aan het kwartet dat we vanmorgen in de voorbeschouwing op ludieke wijze voor het voetlicht haalden, nl. de vier deelnemers die aan het andere eind van de ranglijst bengelden. Maar dat was vanmorgen.

Om kort te zijn: in allebei de duels is vandaag een beslissing gevallen.

Voor Willem Verhoef en Roderick de Raad waren de druiven zuur. Zij waren het die hun tegenstanders na afloop van de partij konden feliciteren.
Jan Terpstra mocht vandaag voor het eerst in dit toernooi de volle winst binnenhalen, en dat is voor de sympathieke Friese Jan een prestatie onder zijn kunnen. Jan neemt dit jaar voor de 14e keer op rij deel aan het Brunssumtoernooi. Vier keer presteerde hij het om 9 punten bijelkaar te sprokkelen. Nooit pakte hij minder dan 7 punten.
Met de winst van vandaag zet hij een stap in de goede richting, hij heeft nu 3 punten uit 5 partijen. Met een 50%-score uit de resterende ronden haalt hij ook dit jaar weer die prestatie van 7 uit 9. Jan klom vandaag naar de 83 plaats.

Voor Thijs Spreen Brouwer is de voldoening vandaag nog groter. Hij, de op een na jongste deelnemer en debuterend in Brunssum, won vandaag voor de allereerste keer op Limburgse bodem. Dat op zich is al een hele ervaring. Hij was dan ook behoorlijk in zijn nopjes met zijn eerste twee punten. Hij staat nu op de 89e plaats.

Voor Willem Verhoef en Roderick de Raad was er vandaag dus opnieuw een teleurstelling, wat heet? Willem, de afgelopen jaren tijdens het toernooi in de weer als van alles en nog wat, wilde dit jaar ook wel eens meemaken wat de dammers ervaren als ze dagen achter elkaar urenlang achter het bord zitten. Nu is dammen niet Willems eerste passie. Geef Willem een set kaarten in handen, een maat en een set tegenspelers en de discussie gaat vanaf dat moment alleen nog over bridgen. Over dat spel kan Willem, en Willem jr. trouwens ook, urenlang debatteren en analyseren. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Willem in de organisatieruimte meteen gevraagd werd hoe veel er geboden was, alleen met de bedoeling de aandacht even van het dammen af te leiden.

Roderick de Raad, inderdaad de broer van Aleid die enkele jaren geleden een eenmalig optreden in Brunssum kende, heeft nog vier ronden de kans om van die vermaledijde nul af te komen. Ook Roderick zit er niet echt mee, en krijgt er geen slapeloze nachten van dat hij nog steeds onderaan bengelt. Mijn tijd komt wel, verkondigt hij tegen wie het horen wil.

Misschien morgen al wanneer Roderikc en Willem gaan beslechten wie er in zijn uppie hekkensluiter gaat worden. Wie zal het zeggen, misschien zijn de heren wel aan elkaar gewaagd en rolt er een puntendeling uit de strijd, een uitslag waarmee beiden van die pijnlijke 0 zouden zijn verlost.

Het plezier in het spel is voor de hier genoemde heren niet minder op geworden. En een ding is zeker, ook morgen zitten ze weer, net als vandaag, voor de binnenkomende toeschouwers links.
Vanwege de herkenbaarheid. Blijkbaar is het daar goed toeven.