Ik dus ook, maar ik ben ook een groot liefhebber van de schoonheid van het spelletje.
Een mooie partij spelen is voor mij net zo belangrijk.
Als jullie bovenstaande regels goed gelezen hebben is het al lang en breed duidelijk: ik heb vandaag dus verloren. Tsja, dat overkomt iedereen wel eens, maar toegegeven de wijze waarop dat gebeurde was van een grote schoonheid. Oordeel zelf:
De onderstaande stand deed zich voor na de ruim 5 ½ uur spelen na de 62e zet van zwart in de partij A. Damen – A. Boxum:
Nu had ik in de voorgaande fase al minstens tweemaal eenvoudig remise kunnen maken, maar toch maakte ik me nog geen zorgen…
Weliswaar heeft zwart zojuist met 62. … 42-47 zijn derde dam gehaald, ik dacht nog remise te gaan maken. Er volgde dus 63. 14-10 ???
Zo, dacht de witspeler, ik ben benieuwd hoe zwart dat probleem gaat oplossen.
Er dreigt 64. 10-05 en met twee (al is dat er nog altijd eentje minder dan zwart) witte dammen is het altijd remise. Bovendien had ik berekend dat ook 63. … 47-20 remise zou zijn. Er blijft dan wel een 3 om 1 eindspel over, maar met de witte dam op de lange lijn, zou ook dan het (volgens mij welverdiende) punt binnen zijn. Het wachten was dan ook op het zwarte remise-aanbod. Maar wat een climax volgt er nu. 63. … 27-13 (!!). En wit gaf op.
Wat is en blijft het toch een mooi spelletje, zelfs als je soms verliest...
